1
നീ എനിക്ക് ശബ്ദമാണ്‌
അകലങ്ങളില്‍ നിന്നും ഒഴുകി എത്തുന്നു;
ശംഖിനുള്ളിലെ കടലിരമ്പം പോലെ..
കാതോര്‍ത്തിരുന്നാല്‍ അതു കേള്‍ക്കാം
ഇരുട്ടിലെ കാലന്‍ കോഴിയുടെ കരച്ചില്‍
അവഗണിച്ച് ഞാന്‍ കാതോര്‍ത്തിരിക്കുന്നു ...
2
നീ ആഴക്കടലാണ്
ശാന്തത തോന്നിപ്പിക്കുന്ന പരപ്പ്
വിഷസര്‍പ്പങ്ങളും ചുഴികളും
ഒളിപ്പിക്കുന്ന കണ്കെട്ടുകാരന്‍
അതില്‍ ഞാന്‍ തേടുന്ന മുത്തുകളും
നീലയുടെ അഗാധത
നിന്നിലേക്കു നോക്കുമ്പോള്
ഞാന്‍ മൊഴിയറ്റവളാകുന്നു...
3
ഈ തണുത്തിരുണ്ട രാത്രികളിലെ
കമ്പിളിപ്പുതപ്പാണു നീ
ഇമകള്‍ക്കിടയിലെ നീര്‍മുത്തു നീ
നീ ഒരു ചിരാതിന്റെ വെളിച്ചം
നീ ഒരു ധ്രുവനക്ഷത്രം
ഞാന്‍ നിന്നെ
കണ്മഷിയായി കണ്ണിലണിയുന്നു...
4
നീ അരുതുകളുടെ കൂമ്പാരം
ഞാന്‍ നിന്നിലേക്കു ചേക്കേറിയത്‌
വജ്രങ്ങളെ മോഹിച്ച്‌ ...
പക്ഷേ ഈ കന‌ല്‍കട്ട
എന്റെ കൈ പൊള്ളിച്ചുവല്ലൊ...
ഒറ്റപെടുത്തുന്ന കുറ്റബോധം
കൈയുടെ നീറ്റല്‍,
പിന്നെ നെഞ്ചിലേക്കും പടരുന്നു.
ഒന്നു പുലരാന്‍ ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു
5
നീയെന്ന വീഞ്ഞു കുടിച്ചു
ഞാന്‍ കവിതകളുടെ
ദിനരാത്രങ്ങള്‍ ആഘോഷിക്കുന്നു.
മുപ്പത് വെള്ളിക്കാശിനു
നീ എന്നെ പണയപ്പെടുത്തുമെന്നറിയാം:
എന്നാലും എന്റെ മത്തു പിടിച്ച
രാത്രികള്‍ക്ക് കൂട്ടിരിക്കാന്‍ നീ മാത്രം;
ഞാന്‍ ഉന്മാദലഹരിയില്‍ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു .
നിന്റെ പുഞ്ചിരിയില്‍
പ്രണയത്തിന്റെ വേലിയേറ്റം
നിന്റെ പരിഭവത്തില്‍
കണ്ണീരിന്റെ വേലിയിറക്കം
ഞാന്‍ നിന്നെ കവിതകളില്‍ ആഘോഷിക്കുന്നു
6
നീ എനിക്കൊരു മരുപ്പച്ചയാണ്
ഈ കയ്പു കുടിച്ചു മടുക്കുമ്പോള്‍
മുമ്പിലെത്തുന്ന ജീവാമൃതം.
നീ അടുക്കുംതോറും അകലുന്ന പ്രഹേളിക
ജീവിക്കാന്‍ കാരണം തിരയുന്ന
എനിക്ക് നീ ഒരു തിളങ്ങുന്ന നക്ഷത്രം.
ഞാന്‍ നിറഞ്ഞ ശൂന്യത.
എന്റെ സ്നേഹമെല്ലാം
നീ കയ്ക്കലാക്കി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു ...
7
നീ അരുതുകളുടെ മണിമുഴക്കം
നീ മധുരിക്കുന്ന പ്രിയ സ്വപ്നം
നീ ഓര്‍മകളിലെ നനവ്‌
നീ സ്വപ്നങളുടെ കുപ്പിവളക്കൂട്.
മഞ്ഞളിക്കുന്ന സത്യത്തില്‍
നിന്റെ കറുത്ത മുഖം
എന്നിട്ടും ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു
ഹൃദയച്ചിമിഴില്‍ ഒളിപ്പിക്കുന്നു ....
